TFRS 15 Müşteri Sözleşmelerinden Hasılat standardına göre, hasılat, sözleşmeden doğan yükümlülüğün yerine getirilmesi karşılığında elde edilmesi beklenen bedeldir. Yükümlülük genel ifade ile mal veya hizmetin teslimini ifade eder. Eğer sözleşme, mal ve hizmet teslimi yanında, müşteriye önemli bir fayda  olarak finansman da sağlıyorsa, finansmandan doğan bu faydanın hesaplanması ve hasılattan indirilmesi gereklidir. Hasılattan indirilecek tutar, paranın zaman değerine göre hesaplanır. Standarda göre ayrımı, zorunlu tutan husus finansmandan sağlanan faydanın önemli düzeyde olmasıdır. Standard bu önemli düzeyinin ne olduğunu spesifik olarak belirlememiştir.  İşletme tarafından önemli görülmeyen finansman faydalarının hasılat olarak raporlanması mümkündür.

BOBİ FRS, hasılatın raporlanmasında temelde TFRS 15’ün hükümlerine benimsemiştir. Ancak, vade farkının ayrıştırılmasına spesifik bir ölçü getirmiş ve önemli kavramından ne anlaşıldığını dolaylı olarak ortaya koymuştur. BOBİ FRS’ye göre, hasılat bedelinin bir yıldan daha uzun sürede tahsil edilmesinin beklenmesi durumunda, vade farkının hasılattan ayrılması zorunludur. Bir yıl ve daha kısa süreyi kapsayan vade farkları hasılat içerisinde raporlanır.

BOBİ FRS, çok farklı vadede satış yapan firmalar için durumu aslında zorlaştırmaktadır. Firmalar, aynı nitelikteki varlıkları için sadece vade farkı dolayısıyla iki farkı politika uygulayacaklardır. Dönem sonlarında vade farkı bir yılın üstünde olanları bulacaklar, bunları ayrı bir uygulamaya tabi tutacaklardır. Özellikle cari hesap şeklinde çalışılan müşterilerde bu husus zorlayıcı bir etki ortaya çıkaracaktır. Dolayısıyla, finansman sağlamanın önem düzeyinin TFRS 15’de olduğu gibi şirketlere bırakılması veya ayrıştırma uygulamasının tamamen ortadan kaldırılması daha uygun olacaktır.